Querd vanochtend (heen/)weer( )wakker uit een droom
waarin ik een diep indigo Ogende ruimte zag.
Daarin "hingen" als / inplaats van / tussen de sterren Ontelbare vergrOOtglaZen.
Met mijn ged888 kon ik een lOupe vlak vOOr mijn Ogen doen komen
en zÓ naar believen verschillende "werkelijkheden"
enOf "visies Op werkelijkheden" aanschOuwen.
Rond het middaguur was ik warende door de dimensie kapitalisme
en heb hier in een ruimte vol van schoeisel
een bevallig echt paar op de kop getikt.
Vroeg aan een aan een kassa gebonden dame
of ik de schoenendOOs in de ruimte 8er mocht laten.
Neen, deze was bij de (p)reijs in( )begrepen(?!).
Schoenenpaar in doosruimte in plasticzakruimte,
bungelend aan een mensenhand,
wandelend onder een schapenwolkjeshemel.
Plastic zak en i&i
kregen aan het einde van de middag een nieuwe baan,
tOen ik raper en zij drager werd
van voor een mensenOOg tamme kastanjes
van een (aan een mensenleven gemeten) Oude bOOm in ruimte Hunnerpark,
Over wiens geraapte vruchten spoedig
de vOrm des eindOOrdeels
ge[p/v]eld gaat worden:
gekOOkt danwel gerOOsterd..
Het fysiek versleten schoenenpaar heb ik
in het zwarte gat van een prullenbak in het kronenburgerpark weggegooid.
Zij droegen mij onder andere nog voort in dimensie Berlijn,
dus afscheid doet dan toch een beetje pijn.
"__ O___ ___O____ ____ _OO_,
Leve de Nieuwe SchOenen!"
"__ O___ ___O____ ____ _OO_,
Leve de Nieuwe SchOenen!"
Zou de titel Calceamentis Buxum Universalis bestaan,
dan zou iedere schoenendoos die wat mij bereft verdienen.
Zo'n multifunctionele en compacte ruimte
kon ik niet zomaar méé dat zwarte gat in laten verdwijnen,
dus die bleef naast mij op het bankje in het park.
Grenzend aan deze groene ambiance
de "jongemensenchoenendOOs" Gymnasium,
juist verkerend in de tijdzÔne met de naam "Pauze".
Lachen, want de verzamelnaam "schOOl"
betekent al "vrije tijd".
Pauze in Pauze-dimenziehier..
Vier jonge gymnasiasten,
zouden zij het etiket "excellent" ook dragen?,
hoedanook, die groepeerden zich
op de parkbank naast hetgene waarop
de schoenendOOs stond en ik zat,
dus vroeg ik hen
of de school of 1 van hen
wellicht wat
aan een schoenendoos had.
"Nee,"
antwoordde er 1 direct,
namens de groep[./?]
Een 2e vulde aan:
"Bedankt."
Linkerduim rees Op in de ruimte.
Het viertal vertrok terstond
naar een bank aan de overzijde van de vijver.
Transformeerde innerlijk 2 croissants,
de 3e ging naar de (andere) vogels,
die me nu al zo vertrouwden
dat ze Om bOOmstammen geworden benen krioelden
tot het trottoir daar volledig croissant-vrij verklaard (b)leek
en van Overzijde werd geroepen:
"Meneer!
Mogen wij de schoenendoos toch hebben?"
Dezezelfde duim dezezelfde reflex.
Eén der gymnasiasten kwam de dOOs Ophalen,
bedankte
en ging ermee terug naar de andere bank,
waar ik de Calceamentis Buxum Universalis
in een ander zwart gat boven het kronenburgerpark
door degene aan wie 'k de ruimte zojuist had overhandigd
zag verdwijnen.
Woorden voeren over de vijver naar mijn zijde:
"Ik heb hem in deze prullenbak weggegooid!"
In theaterjargon heet dat "rOOd Op rOOd".
pepé: lettermenger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten