Zojuist tweette ik het volgende / vorige mijn Twitter timeline in:
"Ben ik mijn lichaam? Is mijn lichaam van mij of heb ik het in bruikleen?"
Anarchiel was de eerste die reageerde met een link naar een eigen blog over dit onderwerp: "Technozweven: het menselijk lichaam als computer". Tijdens het lezen ervan zal ik hier mijn vragen en andere gedachten noteren. Misschien is het een andere lezer van deze blog aan te raden eerst het artikel van Anarchiel te lezen -of wil deze liever met mij méé-lezen, dan kan in deze blog steeds gelezen worden tot en met de volgende quote uit de "Technozweven"-tekst.
Daar gaan we dan...
"De menselijke computer wordt door u “aangezet” op het moment dat u geboren wordt."
Aanzetten
"De menselijke computer wordt door u “aangezet” op het moment dat u geboren wordt."
In welke staat van zijn is onze menselijke computer in de baarmoeder? Vindt daarbinnen volgens jou ook al een leerproces plaats of zijn we op dat moment een zichzelf nog niet-ontwikkelende entiteit?
"Zodra u uw computer heeft aangezet, zal er na enige tijd een besturingssysteem opgestart worden, aangezien zo’n systeem nodig is om te zorgen dat er sowieso iets met de computer gedaan kan worden."
Wat bepaalt daarbij of we een Windows, Mac OS of een Linux-variant als besturingssysteem meekrijgen? Het toeval? Genen? Zijn er net als bij computers volgens jou ook categorieën in de menselijke equivalent van deze systemen -en zoja, welke? Zonee, wat is dan het verschil met een computer, die inderdaad net zozeer uit onze aardse grondstoffen is opgebouwd als wij en andere dieren?
Ben je een Plato-bewonderaar, waarde Anarchiel?
Deze filosoof beweerde (eveneens) dat 'the unexamined life is not worth living'.
Hoe kan mijn 'harde schijf' dit linken aan de vrouw of man die het (eigen) pad van de boeddha bewandelt, daarop bij een bodhi-boom uitkomt en besluit eronder te gaan zitten om voortaan alleen nog maar adem te halen, een soortement standby te staan?
Zijn alle ervaringen en de daarop volgende verwerkings-processen uit het verleden van deze wannaboeddha voor niets geweest?
Bestaat 'die éne boom in dat grote oerwoud' alleen wanneer hij gezien is?
Emotie / Verstand.
"Emotie kan echter niet bestaan zonder het Verstand. Knoopt u dat alstublieft alvast in uw oren."
Betekent dit dat Emotie altijd voortkomt uit Verstand? En zoja, geef je daarmee ook een rangorde in deze twee aan, namelijk dat Verstand boven Emotie gaat? Betekent dit ook dat wij in ons dagelijks leven het beste deze rangorde zouden kunnen blijven inzien?
En waaronder scharen we onze intuïtie?
En waaronder scharen we onze intuïtie?
Zou het iets kunnen zijn als: "Mijn verstand gebruikt mij en ik mijn verstand. Jouw verstand gebruikt het mijne en ik het jouwe." Een soort communicatie-netwerk van computers, die wederzijds data uitwisselen, waarbij af en toe wat bits of bytes verloren gaan, vervormen, weer hersteld worden of vanaf dat moment veranderd?
Hoe dan ook, je idee is me duidelijk: Niet elke eindgebruiker ziet onderscheid tussen zichzelf en de computer; het apparaat en de hard- en software erop. En ja, wie weet het zeker? Daar begon dit alles mee, aan de hand van m'n tweet.
Het ego.
"Het enige waar het ego naar mijn mening voor zou kunnen dienen, is het zorgen voor bescherming in extreme situaties."
Is het daarmee een soort antivirus-software, de geestelijke variant van de witte bloedlichaampjes om het zo maar te zeggen? En / Of is het (meer) onze 'celwand', zou je ons met een eencellige vergelijken; datgene wat ons afscheidt van onze omgeving?
Heeft een kind vanaf de geboorte al (een stukje) karakter meegekregen? Is dit volgens jou puur te herleiden naar het 'karakter' van het apparaat zelf, of speelt hier van het begin af aan ook de 'user' van de computer een zekere rol in?
Kan zo'n computer 'mens' ook meerdere gebruikers hebben? Ben je dan bezeten bijvoorbeeld?
Wanneer fenomenen als 'verleden' en 'toekomst' (puur) door onze gedachten gecreëerd zijn, en dus ergens een illusie zijn, waarbinnen vinden ze dán plaats? Met andere woorden: wat zijn jouw definities van tijd en ruimte?
Kan ik ook herinneringen aan de toekomst hebben?
"Als je je zelfgecreëerde ego een schop onder zijn hol geeft, zul je merken dat je meteen tot rust begint te komen..."
Wie geeft op zo'n moment mijn ego een schop? Ik niet, want ik is ego. Of..?
Komt elke impuls tot ontwikkeling, elke wens te leren, voort uit ons ego? Is zelfontplooiing dus ten alle tijden een egoïstische bezigheid? Kun je dan dus toch niet beter maar gewoon 'stand-by' blijven staan?
Hoe kijk jij tegen thema's als telepathie en brainwashing aan?
Nou, benieuwd naar wat er in de toekomst gebeuren gaat, aan de hand van deze door mijn computer op mijn computer verwerkte informatie, naar computers doorgestuurd en verder verwerkt...
Work in progress.
pepé: lettermenger.
PS.
Na (de user van) Anarchiel via een retweet geïnformeerd te hebben over het bestaan van deze blog, tweette ik hem nog het volgende:
PS.
Na (de user van) Anarchiel via een retweet geïnformeerd te hebben over het bestaan van deze blog, tweette ik hem nog het volgende:
"Een andere vraag n.a.v. dit alles [...] is: Wie bepaalt onze waarden en normen? Wat of wie bepaalt wat kwaliteit heeft?"
Wellicht dat onze waarde hier hier beneden ook zijn repliek op geeft?
"Ha pepé,
Ik zal pogen je vragen te beantwoorden. Of het me in alle gevallen gaat lukken betwijfel ik, maar ik doe mijn best. Laat ik bij voorbaat nog even duidelijk vermelden dat ik mijn mening verkondig; als ik stel dat "iets zo is", dan geldt dat dus voor mijn belevingswereld. Tot zover de disclaimer. Nu dan de antwoorden:
Wat betreft de staat van de menselijke computer in de baarmoeder, da's er eentje van "up and running". "Geboren worden" zie ik op een wat eerder moment gebeuren dan pas zodra je je moeder verlaat. Het waarnemen, registreren en leren vindt in ieder geval in de baarmoeder al lustig plaats. Wat dat betreft gaat mijn hele vergelijking met computers direct niet meer op. Helaas. Het was echter sowieso niet mijn bedoeling te suggereer dat mensen computers zijn, mocht je tot die gedachte gekomen zijn. Er zijn wel veel overeenkomsten tussen beiden waardoor je menselijke processen makkelijker kunt beschrijven en daarom heb ik ooit voor deze aanpak gekozen. Neem het svp niet al *te* serieus ;)
Wat betreft het OS: da's voor iedereen hetzelfde. Een vrij basaal raamwerk waarop de rest van de - voor iedereen wel specifieke - software gebouwd wordt. Ik ben van mening dat er maar één soort is en dat er dus geen categorieën zijn. Het grote verschil tussen computers en mensen zit hem in het feit dat mensen een combinatie zijn van hardware en een geest, ziel, levenskracht of hoe je het ook wenst te noemen (mijn keuze in het stuk is "gebruiker"). Ik haal in mijn voorbeeld "de stroom aanzetten" aan om de boel weer es wat te versimpelen, maar uiteindelijk draait mijn technozweef-verhaal om die gebruiker. Wat dieren betreft: ik geloof erin dat dieren precies hetzelfde als mensen zijn. Enorm vloeken in de wetenschappelijke kerk, maar het zij zo :)
*** *** ***
En ziehier, deze zelfde avond nog een antwoord van Anarchiel zelve!
Leest u mee?
"Ha pepé,
Ik zal pogen je vragen te beantwoorden. Of het me in alle gevallen gaat lukken betwijfel ik, maar ik doe mijn best. Laat ik bij voorbaat nog even duidelijk vermelden dat ik mijn mening verkondig; als ik stel dat "iets zo is", dan geldt dat dus voor mijn belevingswereld. Tot zover de disclaimer. Nu dan de antwoorden:
Wat betreft de staat van de menselijke computer in de baarmoeder, da's er eentje van "up and running". "Geboren worden" zie ik op een wat eerder moment gebeuren dan pas zodra je je moeder verlaat. Het waarnemen, registreren en leren vindt in ieder geval in de baarmoeder al lustig plaats. Wat dat betreft gaat mijn hele vergelijking met computers direct niet meer op. Helaas. Het was echter sowieso niet mijn bedoeling te suggereer dat mensen computers zijn, mocht je tot die gedachte gekomen zijn. Er zijn wel veel overeenkomsten tussen beiden waardoor je menselijke processen makkelijker kunt beschrijven en daarom heb ik ooit voor deze aanpak gekozen. Neem het svp niet al *te* serieus ;)
Wat betreft het OS: da's voor iedereen hetzelfde. Een vrij basaal raamwerk waarop de rest van de - voor iedereen wel specifieke - software gebouwd wordt. Ik ben van mening dat er maar één soort is en dat er dus geen categorieën zijn. Het grote verschil tussen computers en mensen zit hem in het feit dat mensen een combinatie zijn van hardware en een geest, ziel, levenskracht of hoe je het ook wenst te noemen (mijn keuze in het stuk is "gebruiker"). Ik haal in mijn voorbeeld "de stroom aanzetten" aan om de boel weer es wat te versimpelen, maar uiteindelijk draait mijn technozweef-verhaal om die gebruiker. Wat dieren betreft: ik geloof erin dat dieren precies hetzelfde als mensen zijn. Enorm vloeken in de wetenschappelijke kerk, maar het zij zo :)
Over Plato: ik moet je eerlijk bekennen dat ik wel altijd heel erg gek op lezen ben geweest, maar dat het dan altijd sci-fi of ICT-gerelateerde literatuur betrof. Door mijn filosofische interesse ben ik de beste man regelmatig tegengekomen, maar ik zou mijzelf geen bewonderaar willen noemen. Mijn bewondering ligt meer op het vlak van stand-up comedy en muziek: denk aan mensen als Bill Hicks en George Carlin en wat muziek betreft iemand als James Maynard Keenan of Trent Reznor.
Je Boeddha-vraag kan ik niet heel erg goed beantwoorden, vrees ik. Voor mij heeft of *alles* zin, of *niets* zin. Die keuze mag iedereen helemaal zelf maken. Je opmerking van de boom in het bos is wel een extra leuke, aangezien je daarmee een ander interessegebied van me raakt: kwantummechanica. Het gaat echt veel te ver om daar nu ook in te duiken maar ik denk zelf dat de daad van het waarnemen essentieel is, iets dat kwantummechanica tevens lijkt te suggereren. Perceptie is "the key". En dat zou theoretisch kunnen betekenen dat die boom inderdaad pas bestaat als ie waargenomen wordt :) Duidelijker wordt het er allemaal niet door :P
Emotie en verstand: ja, ik ben van mening dat emotie altijd een resultaat van verstandelijke processen is. Als je een rangorde wilt, dan kun je inderdaad zeggen dat verstand boven emotie gaat aangezien een emotie simpelweg niet kan ontstaan zonder verstandelijke impuls. Maar rangorde wil naar mijn mening niet zeggen dat het één "verheven" boven het andere is. Het is slechts een proces, zonder wat voor waardetoekenning dan ook. Het is heel onromantisch om emotie als resultaat van verstand te zien, maar logica laat weinig ruimte voor andere interpretaties over. Die rangorde in het alledaagse leven telkens weer inzien en beseffen vind ik zelf vreselijk belangrijk en nuttig maar ook dat is wederom een persoonlijke keuze. Het maakt mijn leven in ieder geval nog prettiger.
Intuïtie: een extra zintuig dat we als soort totaal vergeten zijn en dat daarom bij heel veel mensen al bijna niet meer actief is. Ga ik waarschijnlijk weer op de tenen van wetenschappelijke dames en heren staan maar ik ben ernstig van mening dat intuïtie een van de vele zaken is waar wij helemaal niets (meer) van begrijpen.
Je vraagt of er een situatie zou kunnen zijn waarin "mijn verstand gebruikt mij en ik gebruik mijn verstand" geldt. Natuurlijk :) Als je daar vrijwillig en bewust voor kiest, dan lijkt me dat geen enkel probleem. Echter, verstand is en blijft een middel waar de gebruiker gebruik van kan maken. Je staat als gebruiker altijd boven je verstand (hier wel een duidelijke rangorde). Het is "slechts" een filter.
Over het ego. Er zijn een paar situaties waarin je wat aan een ego hebt: bij het communiceren met andere mensen (zodat je weet met wie je te maken hebt) en bij het jezelf beschermen wanneer je bijvoorbeeld fysiek aangevallen wordt. Dan is het wel handig dat je ego je laat beseffen dat je je "schilletje" dient te beschermen omdat het anders wel eens over en sluiten zou kunnen zijn. Een ego om je te beseffen dat je als individu bestaat, daar is helemaal niets mis mee. Ga je er echter meer mee doen of laat je het zelfs je hele leven leiden, dan ontstaan er grote problemen.
De karaktervraag is een hele moeilijke waar ik zelf nog geen antwoord op heb kunnen verzinnen. Mijn theorie suggereert dat bijna alle "software" ontstaat door interactie, opvoeding, omgeving en situatie en daar zou karakter ook best onder kunnen vallen. Een andere "oplossing" is om het karakter als een stuk van je ingebouwde OS te zien dat *wel* enigszins varieert van mens tot mens. Maar ik zou het dus niet durven zeggen :)
Je Boeddha-vraag kan ik niet heel erg goed beantwoorden, vrees ik. Voor mij heeft of *alles* zin, of *niets* zin. Die keuze mag iedereen helemaal zelf maken. Je opmerking van de boom in het bos is wel een extra leuke, aangezien je daarmee een ander interessegebied van me raakt: kwantummechanica. Het gaat echt veel te ver om daar nu ook in te duiken maar ik denk zelf dat de daad van het waarnemen essentieel is, iets dat kwantummechanica tevens lijkt te suggereren. Perceptie is "the key". En dat zou theoretisch kunnen betekenen dat die boom inderdaad pas bestaat als ie waargenomen wordt :) Duidelijker wordt het er allemaal niet door :P
Emotie en verstand: ja, ik ben van mening dat emotie altijd een resultaat van verstandelijke processen is. Als je een rangorde wilt, dan kun je inderdaad zeggen dat verstand boven emotie gaat aangezien een emotie simpelweg niet kan ontstaan zonder verstandelijke impuls. Maar rangorde wil naar mijn mening niet zeggen dat het één "verheven" boven het andere is. Het is slechts een proces, zonder wat voor waardetoekenning dan ook. Het is heel onromantisch om emotie als resultaat van verstand te zien, maar logica laat weinig ruimte voor andere interpretaties over. Die rangorde in het alledaagse leven telkens weer inzien en beseffen vind ik zelf vreselijk belangrijk en nuttig maar ook dat is wederom een persoonlijke keuze. Het maakt mijn leven in ieder geval nog prettiger.
Intuïtie: een extra zintuig dat we als soort totaal vergeten zijn en dat daarom bij heel veel mensen al bijna niet meer actief is. Ga ik waarschijnlijk weer op de tenen van wetenschappelijke dames en heren staan maar ik ben ernstig van mening dat intuïtie een van de vele zaken is waar wij helemaal niets (meer) van begrijpen.
Je vraagt of er een situatie zou kunnen zijn waarin "mijn verstand gebruikt mij en ik gebruik mijn verstand" geldt. Natuurlijk :) Als je daar vrijwillig en bewust voor kiest, dan lijkt me dat geen enkel probleem. Echter, verstand is en blijft een middel waar de gebruiker gebruik van kan maken. Je staat als gebruiker altijd boven je verstand (hier wel een duidelijke rangorde). Het is "slechts" een filter.
Over het ego. Er zijn een paar situaties waarin je wat aan een ego hebt: bij het communiceren met andere mensen (zodat je weet met wie je te maken hebt) en bij het jezelf beschermen wanneer je bijvoorbeeld fysiek aangevallen wordt. Dan is het wel handig dat je ego je laat beseffen dat je je "schilletje" dient te beschermen omdat het anders wel eens over en sluiten zou kunnen zijn. Een ego om je te beseffen dat je als individu bestaat, daar is helemaal niets mis mee. Ga je er echter meer mee doen of laat je het zelfs je hele leven leiden, dan ontstaan er grote problemen.
De karaktervraag is een hele moeilijke waar ik zelf nog geen antwoord op heb kunnen verzinnen. Mijn theorie suggereert dat bijna alle "software" ontstaat door interactie, opvoeding, omgeving en situatie en daar zou karakter ook best onder kunnen vallen. Een andere "oplossing" is om het karakter als een stuk van je ingebouwde OS te zien dat *wel* enigszins varieert van mens tot mens. Maar ik zou het dus niet durven zeggen :)
Interessante maar pittige vraag.
Over tijd (en ruimte): er is alleen nu. Verleden en toekomst bestaan alleen als gedachtenprocessen en komen daarom altijd in het nu voor. Ik weet het, is vrij moeilijk te bevatten maar misschien helpt het om tijd niet als een lineair begrip te zien. Wij stellen tijd meestal als water voor dat door een buisje van de ene naar de andere kant stroomt. Maar hou de twee uiteinden es dicht met je vingers en laat het water in het buisje heen en weer bewegen. Dat is tijd volgens mij ;) Ruimte is zo mogelijk nog ingewikkelder te omschrijven. Vergeef mij ajb dat ik daarom geen poging waag. Owja, herinneringen aan de toekomst zijn - theoretisch - prima mogelijk :)
Over ego en de schop: jij - de gebruiker - geeft je ego een schop. Je ego is ook slechts een programmaatje dat filtert. Je zou mijns inziens nooit je ego moeten willen zijn. Dan ga je op de auto-pilot en laat je je niet meer door het nu en al haar lessen leiden :)
Over impulsen tot ontwikkeling en leren: die komen voort uit de wensen van de gebruiker, dus niet uit je ego. Als ze wel vanuit je ego komen, dan doe je jezelf heel ernstig tekort. Zelfontplooiing is naar mijn mening de reden van ons bestaan maar heeft dus helemaal niets met je ego te maken.
Over telepathie: zie mijn opmerking over intuïtie. Waarschijnlijk ook een zintuig dat we vergeten zijn te gebruiken. En daarom misschien ook nog eens totaal verkeerd definiëren. Brainwashing is weer heel wat anders aangezien het gewelddadig programmeren van individuen betreft. Een verhaal apart waaraan ik nog ettelijke pagina's zou kunnen wijden. Wat ik voorlopig niet ga doen ;)
Ik hoop dat je wat aan deze antwoorden hebt. Zo niet, je weet me te vinden.
Chiel."
Over tijd (en ruimte): er is alleen nu. Verleden en toekomst bestaan alleen als gedachtenprocessen en komen daarom altijd in het nu voor. Ik weet het, is vrij moeilijk te bevatten maar misschien helpt het om tijd niet als een lineair begrip te zien. Wij stellen tijd meestal als water voor dat door een buisje van de ene naar de andere kant stroomt. Maar hou de twee uiteinden es dicht met je vingers en laat het water in het buisje heen en weer bewegen. Dat is tijd volgens mij ;) Ruimte is zo mogelijk nog ingewikkelder te omschrijven. Vergeef mij ajb dat ik daarom geen poging waag. Owja, herinneringen aan de toekomst zijn - theoretisch - prima mogelijk :)
Over ego en de schop: jij - de gebruiker - geeft je ego een schop. Je ego is ook slechts een programmaatje dat filtert. Je zou mijns inziens nooit je ego moeten willen zijn. Dan ga je op de auto-pilot en laat je je niet meer door het nu en al haar lessen leiden :)
Over impulsen tot ontwikkeling en leren: die komen voort uit de wensen van de gebruiker, dus niet uit je ego. Als ze wel vanuit je ego komen, dan doe je jezelf heel ernstig tekort. Zelfontplooiing is naar mijn mening de reden van ons bestaan maar heeft dus helemaal niets met je ego te maken.
Over telepathie: zie mijn opmerking over intuïtie. Waarschijnlijk ook een zintuig dat we vergeten zijn te gebruiken. En daarom misschien ook nog eens totaal verkeerd definiëren. Brainwashing is weer heel wat anders aangezien het gewelddadig programmeren van individuen betreft. Een verhaal apart waaraan ik nog ettelijke pagina's zou kunnen wijden. Wat ik voorlopig niet ga doen ;)
Ik hoop dat je wat aan deze antwoorden hebt. Zo niet, je weet me te vinden.
Chiel."
mijn zoons hadden duidelijk eigen karakter bij geboorte, hoor mijns inziens bij intuîtie/ziel thuis gr. ruud
BeantwoordenVerwijderen